سلام دوباره به دوستان عزیز وبلاگی

 دوستان عزیز وبلاگ ، سلامی دوباره خدمت همگی شما از کانادا ،این مطلب رو باید خدمت شما توضیح بدم که هدف من فقط رسیدن به اینجا نبوده و برنامه های زیادی دارم که توی ایران زسیدن به اونها تقریبا غیرممکن بود چرا که تمام امکانات مورد نیاز زندگی از کوچکترین ها تا بزرگترین ها رو باید خودت به تنهایی و یا به کمک خانواده بیچاره تامین کنی و در نتیجه دیگه وقتی برای رسیدن به جنبه های مهم زندگی نداری .حالا اینکه فرض کنیم وقت هم داشته باشی ، تو یه مملکتی که تورم بسیار بالای سالانه ،جرم و جنایت ،گرونی ،دستمزد کم ،کمبود تفریحات عمومی ،بی فرهنگی در تمام جوانب زندگی انسان ها ،کمبود شغل واسترس از دست دادن کار،رشوه گیری واستفاده از روابط ،فامیل بازی ،فضای ضد انتقاد و دیکتاتوری محض وهزاران هزار مسئله دیگه بیداد می کنه میخوای چی کار کنی.این حرف هایی هستش که توی دل میلیونها ایرانی که میبینن چه کشور ثروتمندی دارن و باید توی چه فلاکت فرهنگی،اجتماعی،اقتصادی وسیاسی زندگی کنن مونده و هر روز داره سنگین و سنگین تر میشه .عزیزان  توی همین کشور برادر یعنی سوریه محل سگ آدم نمی زارن وقتی میفهمن ایرانی هستی با اینکه 30 درصد بودجشونو از مملکت ما میگیرن با این طیف گسترده زواری که اونجا میرن ،حالا چه برسه به کشورهای توسعه یافته .دوستان سرتونو بیشتر از این درد نمیارم .خوب و خوش باشید